Przystanek nauka - portal Uniwesytetu Śląskiego w Katowicach

Czytanie – obok słuchania – jest drugą czynnością, która ma ogromny udział w procesie uczenia się. Jak się jednak okazuje, nasz mózg wcale nie jest „stworzony” do czytania. Dlatego też podejmowane są liczne badania, mające na celu zbadanie mechanizmów, które decydują o tym, że niektórzy z nas potrafią czytać bardzo szybko i sprawnie, a inni – nie. Nauka czytania wymaga licznych ćwiczeń., a uzyskane w ich wyniku rezultaty dowodzą tylko, jak elastyczny jest nasz mózg, który potrafi nauczyć się czynności dla siebie obcych. Nie wystarczy bowiem czytać dla samego czytania, trzeba jeszcze to, co się czyta, zrozumieć i zapamiętać, by móc nabytą wiedzę w odpowiednim czasie wykorzystać. Bez względu na to, czy czytamy w języku rodzimym czy obcym, proponuję zestaw zasad , jakimi warto się posłużyć, by uczenie się przez czytanie było skuteczne i efektywne. Oto wspomniane zasady:

1. Daj sobie czas na właściwe przygotowanie się do czytania, bądź zrelaksowany. Nie czytaj, gdy jesteś zmęczony, senny lub poirytowany

W uprzednim wpisie starałam się zachęcić do zmiany postawy i podejścia do nauki języków obcych. W obecnym – chciałabym nieco rozwinąć ów temat w oparciu o indywidualne strategie (style) uczenia się. Znając własne preferencje i ograniczenia, każdy może uczyć się w sposób, który mu najbardziej odpowiada i osiągać dzięki temu wspaniałe rezultaty, słowem każdy może nauczyć się wszystkiego, o ile pozna ku temu własne neurologiczne narzędzia:
1) wzrokowcy – osoby o dominacji wzrokowej uczą się, patrząc, czyli:
• w rozmowie są w pełnym kontakcie wzrokowym z rozmówcą
• prowadzą bardzo staranne notatki, czytelne i kolorowe
• najchętniej uczą się przez czytanie, podkreślanie, robienie kolorowych notatek, schematów i map myśli
• wolą pisać niż mówić 
• zwracają uwagę na szczegóły wizualne rzeczywistości
• kiedy się nudzą – chętnie rysują, piszą, przeglądają książkę 
• w czasie uczenia się lubią spokój i porządek wokół siebie, ciszę. 
• pamiętają, gdzie coś było napisane w książce 
• w sytuacji stresującej mogą mieć kłopoty z mówieniem,

W paru wcześniejszych wpisach wspominałam o immersji językowej jako motywacji służącej do nauki języka. Jak jednak działać, by w ogóle chciało się nam otworzyć książkę lub posłuchać podcastu w tym danym języku? Trzeba zadbać o właściwe nastawienie, kontrolując swoje myśli i przekonania:
1. Wersja pierwsza może obejmować utyskiwanie i marudzenie typu „Ale to nudne”, „To nie do ogarnięcia”, „Po co mi to w ogóle jest”... 
2. W wersji drugiej jesteśmy ciekawi nowego, pojawia się konkretny cel i zapał do uczenia się.

Część 3: Język hiszpański

Wreszcie nadszedł czas na hiszpański. Pomimo, że jest to drugi na świecie – po chińskim – najpowszechniej używany język (tzn. posługuje się nim blisko 480 milionów ludzi), znalazłam najmniej ciekawych pomocy i źródeł internetowych. Oto te, które najbardziej pomogły mi w nauce hiszpańskiego (kolejność - jak w przypadku dwóch poprzednich języków - przypadkowa):

Część 2 : Język angielski

Po francuskich pomocach językowych nadszedł czas na angielskojęzyczne zasoby. Przyznam, że wybór nie należał do łatwych, zważywszy na fakt, że w sieci i poza nią mamy wręcz niezliczone zastępy wszelkiej maści wspomagaczy nauki tego języka. Dlatego też zdecydowałam się na wybór źródeł, z których najczęściej korzystam i korzystałam, tym bardziej, że każde z nich pomogło mi w znacznym stopniu przyśpieszyć i uprzyjemnić obcowanie z angielskim (kolejność prezentowania materiałów jak najbardziej przypadkowa i ­– z konieczności technicznych ­-  zredukowana do kilku źródeł):