Mój typ
W uprzednim wpisie starałam się zachęcić do zmiany postawy i podejścia do nauki języków obcych. W obecnym – chciałabym nieco rozwinąć ów temat w oparciu o indywidualne strategie (style) uczenia się. Znając własne preferencje i ograniczenia, każdy może uczyć się w sposób, który mu najbardziej odpowiada i osiągać dzięki temu wspaniałe rezultaty, słowem każdy może nauczyć się wszystkiego, o ile pozna ku temu własne neurologiczne narzędzia:
1) wzrokowcy – osoby o dominacji wzrokowej uczą się, patrząc, czyli:
• w rozmowie są w pełnym kontakcie wzrokowym z rozmówcą
• prowadzą bardzo staranne notatki, czytelne i kolorowe
• najchętniej uczą się przez czytanie, podkreślanie, robienie kolorowych notatek, schematów i map myśli
• wolą pisać niż mówić
• zwracają uwagę na szczegóły wizualne rzeczywistości
• kiedy się nudzą – chętnie rysują, piszą, przeglądają książkę
• w czasie uczenia się lubią spokój i porządek wokół siebie, ciszę.
• pamiętają, gdzie coś było napisane w książce
• w sytuacji stresującej mogą mieć kłopoty z mówieniem,
• używają tzw. wizualnych słów i zwrotów typu „to jest niejasne”, „Spójrz, jaka to dobra muzyka”
2) słuchowcy – osoby o dominacji słuchowej uczą się, dyskutując z innymi i słysząc samych siebie w rozmowie, czyli:
• czytają powoli, jednocześnie mówiąc do siebie.
• zdecydowanie lepiej mówią niż piszą
• chętnie biorą udział w dyskusji
• wolą słuchać, rozmawiać niż czytać lub pisać
• opowiadają w sposób linearny
• uczą się, słuchając wykładów czy nagrań, rozmawiając, dyskutując.
• w stresie zaczynają mówić chaotycznie lub „w kółko” to samo
• w czasie rozmowy używają tzw. słuchowego zwrotu: „Posłuchaj, to dobrze brzmi,”,”Słuchaj, jakie to dobre”
• gdy się nudzą – nuci pod nosem, zaczyna rozmawiać z innymi.
3) kinestetycy – osoby o dominacji ruchowej uczą się, poruszając się, angażując się w odgrywanie ról, eksperymenty, uczestnicząc w różnych czynnościach. Pamiętają to, co zrobili, tj.:
• muszą się ruszać w czasie mówienia
• są zawsze chętni do wykonania eksperymentów, pomocy, przenoszenia czegoś
• uczą się w działaniu, poprzez wykonanie czegoś, rysowanie.
• w stresie ruszają się, są chaotyczni, wykonują wiele dramatycznych gestów.
• posługują się tzw. kinestetycznymi zwrotami typu: „To mnie porusza, odpycha”
4) czuciowcy – osoba o dominacji czuciowej uczą się, łącząc to, czego się uczą ze zmysłem dotyku i emocjami, tzn.:
• preferują do nauki miejsca ciche, spokojne
• zbyt dużo bodźców wywołuje u nich uczucie przytłoczenia
• chętnie się nad czymś zastanawiają, analizują
• w stresie jakby nie reagują, skóra blednie lub czerwienieje od wypieków
• używają często wyrażeń sensorycznych typu: „Czuję, mam wrażenie, jestem przytłoczony/a”
Na koniec myślę, że warto jeszcze uświadomić sobie, że lepiej zapamiętujemy informacje, które w jakiś sposób się wyróżniają, są kolorowe, łatwe przyswojenia lub niosą za sobą określony ładunek emocjonalny, są zaskakujące, zabawna, a nawet upiorne. Stąd wynika prosty wniosek, że lepiej i szybciej pamięta się rzeczy po pierwsze powtarzane wielokrotnie, a po drugie te, których się uczymy poprzez emocjonalne zaangażowanie i zmysły (dotyk, gesty, kolory, dźwięki, smak, zapach). A zatem ludzie zapamiętują...
20% tego, co przeczytali,
30% tego, co usłyszeli,
40% tego, co zobaczyli,
50% tego, co powiedzieli,
60% tego, co zrobili
i aż 90% z tego, gdy czytają, widzą, słyszą, mówią i robią coś z daną informacją,
