Przystanek nauka - portal Uniwesytetu Śląskiego w Katowicach

Droga Czytelniczko,

Drogi Czytelniku,

Mam nadzieję, że informacje zawarte w postach z tego bloga pomogły Ci w nauce języków obcych. Czy udało Ci się poprawić mówienie bądź pisanie? Gratulacje, ale to jeszcze nie koniec... Nauka języka to nieskończony proces, który może trwać całe życie (sic!). Nawet jeśli teraz jesteś zadowolony/a ze swego poziomu znajomości języka obcego, nie można na tym poprzestać. Istnieją ku temu dwa główne powody:

1- „Nie chcę, aby mój poziom stał się gorszy, ponieważ brakuje mi praktyki". Oczywiście, kiedy już nauczysz się języka, nie możesz go tak naprawdę zapomnieć, ale brak praktyki i ćwiczeń z i w tym języku może uniemożliwić Ci automatyczne i bezwysiłkowe mówienie.

Wiemy już, na czym polega idea nauki języka obcego w sposób naturalny i zautomatyzowany. Poznaliśmy techniki radzenia sobie z problemami emocjonalnymi (zwłaszcza negatywnymi), które towarzyszą nam w trakcie nauki.  Ale opanowanie emocji to za mało. Aby działać, trzeba się zorganizować. Dla mnie bycie zorganizowanym/ą oznacza wiedzieć, co robić, kiedy to robić, jak to zrobić i co najważniejsze… po prostu robić. Jak mawiał Arystoteles, „jesteśmy tym, co wielokrotnie robimy. Doskonałość nie jest zatem działaniem, ale nawykiem”.

Celem tego posta jest udzielenie prostych i praktycznych porad, jak zorganizować się i zbudować swój plan nauki języka obcego, by właśnie owa nauka stała się nawykiem.

Brak organizacji to problem, z którym boryka się wiele osób i który powoduje duży stres. Z pewnością doskonale pamiętasz sytuację, gdy, już pod koniec weekendu, zdarzyło Ci się pomyśleć: „Och, miałem/am się trochę nauczyć francuskiego w ten weekend, ale nic nie zrobiłem/am” lub „Planowałem/am dziś przeczytać tekst po francusku, ale zapomniałem/am”…

W moim odczuciu, wśród problemów z organizacją – czy raczej samoorganizacją  – przeważają dwie główne kwestie:

W poprzednim wpisie przedstawiłam ogólne działanie metody, dzięki której nauczanie (i uczenie się języków obcych) powinno być jak najbardziej naturalne i bezwysiłkowe. Teraz czas na konkrety, czyli szczegółowe założenia wspomnianej metody. Jak więc kształtuje się esencja działania, czyli to, co potocznie nazywam „szczęśliwą siódemką”?

1. Aby poprawić swój francuski, angielski, hiszpański czy jakikolwiek język obcy, musisz dużo słuchać w tym języku, ale tego – i to bardzo ważne! – co w nim rozumiesz. Jeśli nie rozumiesz, czego słuchasz, nie będziesz w stanie się poprawić.

Pamiętacie mój wpis z 14 lutego ? Podejrzewam, że niekoniecznie…:) Wspominałam tam o pięciu warunkach sprawnego mówienia w języku obcym, a wśród nich pojawiła się zasada dobrej metody i organizacji. Nadszedł więc czas, wyjaśnić nieco bliżej, w czym rzecz. Na początek metody, które moim zdaniem nie są dobre.

Jakie metody nie działają?

Kiedy chcesz nauczyć się języka, pierwszą rzeczą, którą robisz, jest pójście na zajęcia, lekcje lub kurs . To normalne i myślę, że na początek to dobra decyzja, bo pozwala zdobyć potrzebną bazę do dalszej nauki. Kiedy budujesz dom, zaczynasz od fundamentów. Tak samo jest z językiem obcym: musisz najpierw zrozumieć dźwięki i opanować podstawową gramatykę, zanim zaczniesz mówić. Cała sztuka w tym, by na tym nie poprzestać. Innymi słowy,  możesz uczyć się gramatyki i list słówek przez 10 lat, ale to nie sprawi, że będziesz komunikować się w języku obcym. To trochę jak studiowanie zasad piłki nożnej przez 10 lat – samo studiowanie nie nauczy Cię grać.

A teraz metody, które działają:

Jakie to metody?

Krok trzeci: zbuduj nowe, pozytywne emocje

Zniszczenie negatywnych emocji to bardzo ważny krok w przełamywaniu barier w mówieniu w języku obcym. Niestety to nie wystarczy. Należy bowiem także budować pozytywne emocje, aby mogły zastąpić te negatywne. Ten etap jest jednak na szczęście łatwiejszy niż poprzedni (zob. wcześniejszy post). Dlatego też, jeśli dotarłeś/aś już tak daleko, to znaczy, że prawie wygrałeś/aś.  A oto kilka prostych wskazówek, pomagających budować pozytywne emocje: