Florysta
Kilkanaście lat temu pojawił się u nas nowy zawód – florysty i florystki, który zaadaptowano wraz z jego obcą nazwą. Pierwszą wzmiankę o nowym zawodzie znaleźć można w „Przeglądzie Tygodniowym” z 1990 roku: Absolwentka SGGW, uznana florystka, czyli specjalistka od układania roślin w bukiety i kompozycje... Tytułem mistrza florystyki mogło posługiwać się jedynie kilkanaście osób w kraju, absolwentów zagranicznych szkół. Jednakże florysta był zawodem oficjalnie w Polsce nieistniejącym, niezarejestrowanym w urzędowej Klasyfikacji zawodów i specjalności. Najbliższym jego odpowiednikiem w tejże klasyfikacji był bukieciarz. Nowy zawód tymczasem stawał się modny i potrzebny, a wszystkie kraje Europy zachodniej oraz większość krajów Europy środkowo-wschodniej (Czechy, Węgry oraz Litwa i Estonia) miały już w wykazie zawodów oddzielnie wyszczególniony zawód florysty. Przy Stowarzyszeniu Inżynierów i Techników Ogrodnictwa powstał Klub Florystów Polskich, samo zaś Stowarzyszenie (oddział w Poznaniu) wyszło z inicjatywą rejestracji zawodu. Powstały polskie szkoły kształcące florystów, np.
