Autorski poradnik mówienia w języku obcym (część 2): Motywacja, czyli co to znaczy mówić w obcym języku i po co?
Zanim przejdziemy do dalszych obserwacji, uzgodnijmy definicję „mówienia w języku obcym”. Dla mnie to mówienie oznacza po prostu możliwość nawiązania i prowadzenia rozmowy z osobą używającą danego języka (nieważne, czy jest to „native speaker”, czy osoba, która po prostu zna wybrany język). Jeśli mówię w języku obcym, to znaczy, że rozumiem, co ta osoba do mnie mówi i dlatego mogę z nią porozmawiać swobodnie i bez wysiłku.
Ważne jest to, że nie musisz tłumaczyć języka obcego na swój język ojczysty. Wyobraź sobie następującą sytuację: mówi do Ciebie ktoś po francusku, Ty tłumaczysz to, co ci mówi na język polski. Chcesz mu odpowiedzieć. Myślisz w swoim ojczystym języku, a potem tłumaczysz swoją myśl na francuski. Dla mnie to nie zdecydowanie NIE JEST mówienie po francusku. To TŁUMACZENIE.
Rozpoznanie tych problemów jest istotne wtedy, gdy zaczynasz mówić w języku obcym. Tłumaczenie sobie w głowie np. z polskiego na francuski, potem z francuskiego na polski nie jest skuteczne… Te dwa języki są tak różne, że takie przekładanie po prostu nie działa: przymiotniki nie są w tej samej pozycji, gramatyka jest zupełnie inna i są słowa, które istnieją w jednym języku, a nie w drugim… Gdybym więc nadal próbowała tłumaczyć z jednego języka na drugi, z pewnością nie mówiłabym dzisiaj po francusku.
Dlatego chcę zaproponować kilka zasad, by uniknąć niepotrzebnego „skakania” między językami, a w zamian za to zacząć mówić automatycznie i bez wysiłku. To jest moja definicja mówienia języku obcym. „Automatycznie”, ponieważ myślisz po francusku i „zapominasz” o swoim języku ojczystym. „Bez wysiłku”, ponieważ brak tłumaczenia z francuskiego na język ojczysty oznacza, że mówienie po francusku jest dla Ciebie naturalne.
Oczywiście zdaję sobie sprawę, że ów cel jest ambitny. Spróbuję jednak pokazać, jak można go osiągnąć.
Mówienie w języku obcym automatycznie i bez wysiłku jest trudne. Musisz więc mieć motywację, aby odnieść sukces.
Zasada 1: Motywacja
Motywacja jest prawie niemożliwa, gdy nie masz celu, jaki chcesz osiągnąć, dzięki znajomości danego języka. Dlatego ważne jest, aby zadać sobie następujące pytanie: „Dlaczego chcę nauczyć się danego języka?”. Czy po to, aby:
- porozmawiać z cudzoziemcami?
- zaprzyjaźnić się z nimi?
- rozumiesz książki lub filmy w obcym języku?
- rozmawiać z obcojęzycznymi klientami?
- przyjechać do danego kraju, by mieszkać, pracować lub studiować?
- inny powód?
Warto sobie ów cel zwizualizować i często o nim myśleć (zwłaszcza gdy język, który wybraliśmy nie należy do najłatwiejszych). Pomoże to zmotywować i doda sił do osiągania celów.
Podsumowując nieco to, o czym była mowa do tej pory, moim zdaniem istnieją co najmniej trzy powody, dla których warto uczyć się języka innego niż ojczysty i…angielski. Po pierwsze, mówienie po angielsku, oprócz języka ojczystego, stało się już normą i niemalże obowiązkiem dla wszystkich. Tymczasem język, którym się posługujesz właśnie oprócz angielskiego, może mieć kluczowe znaczenie np. dla Twojej pracy i być ważniejsze niż brak doświadczenia zawodowego. Po drugie, posiadanie przyjaciół w różnych krajach jest bardzo ubogacające. Dodatkowy język zdecydowanie pomaga w nawiązywaniu kontaktów. Z mojego doświadczenia wynika, że daną kulturę można naprawdę zrozumieć tylko wtedy, gdy opanuje się język z nią związany. I wreszcie, po trzecie, dlaczego nie przeczytać codziennych wiadomości w dwóch lub trzech językach? Czytanie prasy z różnych krajów pozwala uzyskać więcej informacji, a zwłaszcza porównać punkty widzenia.
Warto też sobie uzmysłowić, że nauka języka obcego doskonale wpisuje się w program rozwoju osobistego, co moim zdaniem, jest najlepszą inwestycją z możliwych. W kolejnym wpisie opiszę nieco szerzej, co oprócz motywacji, jest potrzebne do efektywnego opanowania języka obcego.
Ilustracja pochodzi z Peggy und Marco Lachmann-Anke (Pixabay)
