Czy cisza i obojętność w trakcie kłótni z partnerem to skuteczne metody rozwiązujące konflikty?
Niezależnie od tego, czy Twój partner zostawił Cię ze zmywaniem naczyń i poszedł się bawić, czy Twój przyjaciel wygłosił o Tobie nieczuły komentarz na przyjęciu, konfrontacja z ukochaną osobą o jej denerwującym zachowaniu jest trudna. Zamiast ryzykować potencjalny konflikt, czasami łatwiej jest polegać na „cichym traktowaniu”: trzymać się z daleka, udzielać krótkich odpowiedzi lub nie odpowiadać wcale, słowem traktować partnera obojętnie. Ale czy „cichy sposób” działa?
Odpowiedź zależy od celu, jaki chcesz osiągnąć. Jeśli po prostu próbujesz zakomunikować, że jesteś zdenerwowany – i nie zależy ci na wywołaniu znaczącej zmiany w związku – to posługiwanie się metodą ciszy i obojętności będzie miało sens, powiedział Paul Schrodt, ekspert ds. Komunikacji i konfliktów z Texas Christian University. „Często ciche traktowanie przyciąga uwagę drugiej osoby” – twierdzi Schrodt. „Większość partnerów lub członków rodziny zauważy, że wysyłamy im oziębłe komunikaty”.
"Zwrócenie uwagi odbiorcy to niewątpliwa korzyść. Niemniej warto pamiętać, że ciche traktowanie z większym prawdopodobieństwem wywoła frustrację, aniżeli zmianę" – powiedziała Christine Rittenour, ekspert w dziedzinie komunikacji rodzinnej z West Virginia University. „Pozostawiamy odbiorcę bez żadnych odpowiedzi na jego pytania” – komentuje Rittenour. Ludzie traktowani ciszą zaczynają się zastanawiać, co jest nie tak i co zrobili źle, że taka sytuacja się wydarza.
Nawet jeśli odbiorca zdoła wywnioskować, co zrobił, że zdenerwował ukochaną osobę, ciche traktowanie nie rozwiązuje podstawowych problemów w związkach, a często tworzy ich jeszcze więcej – twierdzi Schrodt. Jasne, Twój partner może zmyć naczynia następnej nocy, Twój przyjaciel może przeprosić, ale jakim kosztem? – dodaje Schrodt.
Kiedy ciche traktowanie staje się rutynowym zabiegiem stosowanym w trakcie kłótni, może być szkodliwe dla zdrowia psychicznego obu stron, powiedziała Rittenour. Rittenour i zespół naukowców przebadali rodziców i ich dorosłe dzieci. Wyniki opublikowane w Journal of Family Communication w 2017 roku wykazały, że osoby, które stosowały ciche traktowanie wobec swoich rodziców, częściej miały niższą samoocenę niż osoby, które stosowały bardziej bezpośrednie strategie komunikacyjne. I odwrotnie, osoby, które zgłaszały, że ich rodzic często stosował ciche traktowanie, były z niego mniej zadowolone i miały mniejsze poczucie kontroli w relacji. Inny zespół naukowców w badaniu opublikowanym w czasopiśmie Communication Research Reports w 2009 roku wykazał, że w związkach romantycznych partnerzy byli mniej zaangażowani w związek, kiedy częściej stosowali „metodę ciszy”.
„Kiedy używasz cichego traktowania, naprawdę ryzykujesz, że druga osoba poczuje się tak negatywnie, że odsunie się od związku” – twierdzi Rittenour.
Zamiast zostawiać przyjaciela, partnera lub członka rodziny zastanawiającego się, co zrobił źle, o wiele zdrowiej jest rozwiązywać problemy z głową – nawet jeśli prowadzi to do większego konfliktu, komentuje Rittenour. Otwarte zajmowanie się konfliktem – bez negatywnych zachowań, takich jak krzyczenie lub karcenie drugiej osoby – może stworzyć silniejsze relacje. Zachowania, które działają to m.in.: słuchanie, współpraca w celu rozwiązania problemów i praca nad akceptacją konfliktów i poróżnień, które po prostu będą się od czasu do czasu pojawiać.
W trakcie intensywnej kłótni ciepła komunikacja może wydawać się niemożliwa. W takich sytuacjach można odejść od konfliktu i ochłonąć, zaleca Rittenour. Warto użyć takich wyrażeń, jak: „Obawiam się, że powiem teraz niewłaściwą rzecz, ponieważ jestem naprawdę zdenerwowana” lub „Potrzebuję trochę czasu, aby o tym pomyśleć".
Opracowano na podstawie:
