Światowy Dzień Walki z Pustynnieniem i Suszą
17 czerwca obchodzimy Światowy Dzień Walki z Pustynnieniem i Suszą. Dzień został ustanowiony przez ONZ w 1995 roku
Pustynnienie oznacza degradację gleb na obszarach suchych, półsuchych i półwilgotnych, spowodowane różnymi czynnikami, m.in.: zmianami klimatycznymi i działalnością człowieka. Walka z pustynnieniem to przede wszystkim działania wspomagające obszary suche, półsuche i półwilgotne dla osiągania zrównoważonego rozwoju.
Jeszcze czterdzieści lat temu tutaj w centralnej części Mali krajobraz wyglądał inaczej. Scenerię tworzyły olbrzymie połacie lasów i buszu, wody Nigru, chociaż nieregularnie, zalewały pola, pozostawiając żyzną ziemię. Dewastacja krajobrazu rozpoczęła się na początku lat 70. Długotrwałe susze, wzrost liczby mieszkańców, a co za tym idzie coraz liczniejsze stada bydła niszczyły gleby pastwisk i grubą warstwę próchnicy pokrywającą wydmy. Spasanie pastwisk i wyrąb drzew, postępujące szybciej niż ich odrastanie, sprzyjały rozprzestrzenianiu się wydm. Już wkrótce wylewy Nigru przestały docierać do środkowych regionów tego zachodnioafrykańskiego kraju.
Nadmierna eksploatacja zasobów naturalnych, idąca w parze ze zmianami klimatycznymi jest nie tylko w Mali główną przyczyną pustynnienia. Postępujące stepowienie lub jałowienie obszarów rolniczych, aż po całkowitą utratę żyzności przez gleby, nie ogranicza się do kontynentu afrykańskiego. Wprawdzie w samej tylko Afryce około 65 proc. terenów rolniczych jest wyschniętych, ale pustynnieniem dotknięte są także obszary suche w Ameryce Północnej i Południowej, w Azji, Australii i Europie. Zjawisko degradacji gleb dotyczy obecnie ponad jednej trzeciej wszystkich terenów rolniczych na Ziemi, a z jego skutkami walczy miliard ludzi. Ocenia się, że każdego roku na całym świecie bezpowrotnie traci się około 24 miliardów ton urodzajnej ziemi, co odpowiada wszystkim użytkom rolnym Stanów Zjednoczonych. Powstające każdego roku na skutek pustynnienia straty w dochodach ocenia się na ponad 40 miliardów dolarów. Tylko kontynent afrykański, najbardziej dotknięty zjawiskiem pustynnienia, traci rocznie potencjał gospodarczy równy 9 miliardom dolarów. Do roku 2025 powierzchnia użytkowanej obecnie w Afryce ziemi uprawnej może zmniejszyć się o dwie trzecie.
Na przełomie lat 60. i 70. XX wieku w Afryce Subsaharyjskiej wystąpiła susza, która pochłonęła ponad 200 tysięcy ludzi i miliony zwierząt. W 1977 roku na Konferencji Narodów Zjednoczonych Dotyczącej Pustynnienia (United Nations Conference on Desertification, UNCOD) w Nairobi po raz pierwszy uznano proces rozprzestrzeniana się obszarów pustynnych, jako problem światowy oraz przyjęto plan działań do walki z pustynnieniem. Rok 2006 Zgromadzenie Ogólne ogłosiło Międzynarodowym Rokiem Pustyń i Pustynnienia.
Celem obchodów Dnia jest zwrócenie uwagi na sposoby zapobiegania przed pustynnieniem i suszą. Zgromadzenie wezwało państwa, by wykorzystały ten czas do pogłębienia świadomości na temat potrzeby międzynarodowej współpracy w zakresie zwalczania zjawiska pustynnienia i skutków suszy oraz realizacji postanowień Konwencji Nardów Zjednoczonych w sprawie zwalczania pustynnienia w krajach poważnie dotkniętych suszą i / lub pustynnieniem, zwłaszcza w Afryce.
