Jesteś tutaj

Okazuje się, że atrakcyjność fizyczna wpływa na efektywność przekazywania wiedzy przez wykładowców, że „ładniejsi” pracownicy akademiccy są częściej zapraszani na konferencje naukowe, a ich prace odznaczają się wyższym wynikiem cytowań niż innych naukowców.

Od początku swojej kariery profesor ekonomii Galina Hale zajmowała się pytaniami o to, jakie cechy osobowości i wyglądu wpływają na sukces w ekonomii. Niektóre z jej wcześniejszych badań dotyczyły roli płci w zawodzie ekonomii. Natomiast ostatnie poruszają zagadnienie, jak wygląd fizyczny wpływa na długoterminowy sukces zawodowy ekonomistów.

„W środowisku akademickim naprawdę chcemy wierzyć, że chodzi o zasługi” - przekonuje Hale. „Jest kilka artykułów pokazujących, że nauczanie przez lepiej wyglądających wykładowców jest efektywniejsze i można argumentować, że jeśli jesteś atrakcyjniejszy, to studenci zwracają większą uwagę na to, co przekazujesz. Niemniej, jeżeli chodzi o badania naukowe, to przecież po prostu zbieram dane, więc jakie ma znaczenie to, jak wyglądam?”.

W swoim najnowszym artykule Hale, który stworzyła przy współpracy z pozostałymi naukowcami, zbadała tę kwestię, śledząc karierę 752 ekonomistów, którzy ukończyli najlepsze studia doktoranckie z ekonomii w Stanach Zjednoczonych w latach 2002-2006. Zespół badawczy był zaskoczony, że w rzeczywistości atrakcyjność fizyczna była silnym i trwałym predyktorem zarówno wyników pracy, jak i sukcesu badawczego.

Aby określić względną atrakcyjność ekonomistów, losowa grupa 241 ankietowanych online oceniła zdjęcia każdego ekonomisty. Następnie badacze porównali te oceny z wynikami kariery ekonomistów w okresie 15 lat. Pierwszym interesującym odkryciem było to, że atrakcyjne osoby były bardziej skłonne do studiowania na wyższych stanowiskach doktoranckich. Wygląd kobiet w najlepszych programach był szczególnie wypaczony w kierunku wyższego końca skali atrakcyjności, w porównaniu z ich kolegami płci męskiej.

Po ukończeniu studiów ekonomiści, którzy byli atrakcyjniejsi, otrzymywali lepsze propozycje pracy. Podobnie, znajdowali oni lepsze miejsca pracy akademickiej nawet do 15 lat później. Wygląd był również powiązany z sukcesem badawczym. Podczas, gdy bardziej atrakcyjni ekonomiści niekoniecznie publikowali więcej artykułów, ich teksty były częściej cytowane przez innych badaczy. Tendencje te utrzymywały się nawet po zbadaniu wpływu rankingu uniwersytetu, na który uczęszczał każdy ekonomista lub na którym dostał swoją pierwszą pracę.

Związek między atrakcyjnością a cytatami z badań był szczególnie zaskakujący. Hale podejrzewa, że ​​ma to związek z faktem, iż wielu ekonomistów prezentuje teksty swoich artykułów na konferencjach, co wiąże ich wygląd fizyczny z badaniami. Ogólnie rzecz biorąc, wpływ atrakcyjności może wskazywać na ukryte uprzedzenia, a także może pokazywać, że istnieje korelacja z nierównościami rasowymi.

„Bardzo oczywistą implikacją jest to, że naprawdę nie powinniśmy dyskryminować ludzi, którzy nie są tak atrakcyjni jak inni” - powiedziała Hale. „Druga część problemu brzmi: jakie są standardy atrakcyjności dominującej w zawodzie danej grupy kulturowej?”.

Ankietowani, którzy oceniali zdjęcia do badania, mieli przeważnie biały kolor skóry, a ich rankingi atrakcyjności różniły się w zależności od rasy ocenianych ekonomistów. W szczególności mężczyźni, którzy „wyglądali na Azjatów”, byli oceniani niżej niż biali rówieśnicy. Jednak uprzedzenia w zawodzie ekonomii mogą nie wyjaśniać w pełni tego, co wpływa na sukces zawodowy.

Hale i jej współautorzy dowiedzieli się z literatury psychologicznej, że ludzie uważani za bardziej atrakcyjnych otrzymują w miarę dorastania bardziej pozytywne wzmocnienia, co może wpływać na pewność siebie w wieku dorosłym. Zaufanie do siebie może z kolei przełożyć się na sukces zawodowy.

„Jeśli jednym z powodów, dla których artykuły są cytowane częściej jest to, że są one lepiej prezentowane rówieśnikom (i z większą częstotliwością), to być może ludzie są zapraszani na konferencje częściej, ponieważ są lepszymi prezenterami. A może są lepszymi prezenterami, ponieważ dorastali posiadając atrakcyjny wygląd, więc są pewniejsi i swobodniejsi w wystąpieniach publicznych” – twierdzi Hale.

Jeśli tak jest, to interwencje powinny rozpocząć się we wczesnym dzieciństwie, aby wesprzeć najmłodszych w przygotowaniu ich do zdrowej samooceny i pewności siebie. W międzyczasie profesja ekonomii – i środowisko akademickie jako całość – ma wiele do zrobienia, aby zrozumieć i skorygować uprzedzenia w tej dziedzinie.

Opracowano na podstawie: https://phys.org/news/2021-04-physical-affects-career-success-economics.html

Zdjęcie przedstawia twarz kobiety