System Windows jest z nami już od trzech dekad
20 listopada 1985 roku do sprzedaży trafił Windows 1.0 – pierwsze oprogramowanie z serii, która miała się później okazać sztandarowym produktem firmy Microsoft. Była to pierwsza próba wprowadzenia na rynek technologii informatycznych środowiska operacyjnego opartego na wielozadaniowym interfejsie graficznym dla platformy PC
Informacje o pojawieniu się tego 16-bitowego środowiska graficznego pojawiły się już trzy lata wcześniej na łamach branżowego czasopisma „Byte”. Pierwsza edycja Windows tak naprawdę nazywała się 1.01, całą rodzinę powinnyśmy więc raczej tytułować Windows 1.x. W świecie informatyki krążyły wówczas pogłoski, że prawowita wersja 1.0 zawierała poważny błąd obsługi klawiatury, odkryty dopiero po jej wydaniu. Ludzie z obozu Microsoftu dementowali te doniesienia, bardzo stanowczo zaznaczając, że pierwotna wersja oprogramowania pojawiła się jedynie na targach Comdex w 1983.
Kolejne wersje okazywały się na przestrzeni następnych lat do roku 1987: 1.02 z maja 1986 była edycją międzynarodową dostępną w kilku językach europejskich, 1.03 z sierpnia 1986 dedykowana była wyłącznie rynkowi amerykańskiemu, a 1.04 z kwietnia 1987 umożliwiała korzystanie z nowych kart graficznych standardu VGA opracowanych przez IBM dla komputerów PS/2. W listopadzie tego samego roku Microsoft wydał Windows 2.0, a pierwotny system zaprzestano wspierać w sylwestra 2001 roku.
Pierwszy Windows uruchamiał tzw. program powłoki znany jako „MS-DOS Executive” (o związkach ze środowiskiem MS-DOS za chwilę), a zawierał programy takie jak: Calculator (kalkulator), Clock (zegar), Notepad (notatnik), Cardfile (kartoteka), Control Panel (panel sterowania), Write (edytor tekstu), Terminal (okno terminala), Calendar (kalendarz), Paint (program graficzny), Reversi (gra planszowa) i Clipboard Viewer (podgląd schowka), a także wiersz poleceń. Ograniczeniem systemu było niewątpliwie to, że tytułowe „okna” nie mogły na siebie zachodzić, ale i tak produkt Microsoftu wygrywał w tym elemencie z konkurencyjnym w tamtym czasie rozwiązaniem graficznym, czyli systemem GEM firmy Digital Research, w którym trzeba było zamknąć aktualnie używany program, aby móc uruchomić inny.
Windows 1.x jest nazywany często nakładką na system MS-DOS. I faktycznie, środowisko można było uruchomić z linii poleceń DOS-u, programy napisane pod Windows mogły uruchomić funkcje MS-DOS, a ich pliki miały rozszerzenie .exe, podobnie jak pliki w DOS-ie, ale jeśli weźmiemy pod uwagę, że Windows 1.x zawierał własne sterowniki kart graficznych, drukarek, portów komunikacji szeregowej , myszy i klawiatury, traktowanie go jako front-endu jest mniej uzasadnione, także dlatego, że środowisko Windows 1.x uzupełniało i po części również zastępowało funkcje MS-DOS.
Początkowo propozycja Microsoftu nie zdobyła przewagi na rynku, ale w styczniu 1987 roku swojej wersji dla Windowsa doczekał się program Aldus PageMaker. Według niektórych historyków świata komputerowego właśnie w tym momencie należy upatrywać zalążków późniejszego sukcesu programu operacyjnego Microsoft Windows.
Na koniec jeszcze dwa zdania o minimalnych wymaganiach sprzętowych: system MS-DOS 2.0 (choć zalecanym była wersja 3.1), dwa dwustronne napędy dyskietek lub dysk twardy (najlepiej o pojemności 5 MB) oraz co najmniej 256kB pamięci RAM (wskazana dwukrotnie większa). Tak było w 1985 roku…
