Referat pt. „Kwantowe podróże w czasie – granice absurdu?”
W środę 11 stycznia 2017 roku o godz. 15.30 w sali sympozjalnej nr III na IV piętrze w budynku Wydziału Nauk Społecznych przy ul. Bankowej 11, odbędzie się ostatni w tym semestrze wykład w ramach XVI edycji Seminarium „Problem granic w filozofii i nauce”.
Referat pt. „Kwantowe podróże w czasie – granice absurdu?” wygłosi dr hab. Jerzy Dajka, dyrektor Instytutu Fizyki Uniwersytetu Śląskiego.
W abstrakcie wystąpienia:
„Ogólna teoria względności dopuszcza podróże w czasie. Wie o tym każdy miłośnik fantastyki naukowej. Można cofnąć się w czasie, zabić przodka swojego wroga i patrzeć, jak ten obraca się w nicość. To „paradoks dziadka” wskazujący na problem z przyczynowością i konsystencją dynamiczną. Można również, przeczytawszy pracę zawierającą ciekawe twierdzenie, cofnąć się w czasie, twierdzenie to „odkryć” i opublikować. To „paradoks wiedzy”.
Założymy, że zlokalizowane zamknięte krzywe czasopodobne istnieją, i rozważymy dwa najpopularniejsze kwantowe modele podróży w czasie wykorzystujące język obwodów kwantowych. Pierwszy, którego autorem jest David Deutsch, i drugi, wykorzystujący teleportację z post-selekcją wyniku. Każdy z nich prowadzi do paradoksów, choć każdy do nieco innych. Każdy budzi kontrowersje, choć każdy nieco inne. W kontrowersyjności przoduje model Deutscha, interpretacyjnie zakorzeniony w wielu światach Everetta, pozwalający wielu fizykom na dotarcie do innych granic – granic ich własnej cierpliwości.
Oba modele kwantowych podróży w czasie mogą być, przynajmniej do pewnego stopnia, symulowane, udawane, eksperymentalnie. Po co? Przyczyna jest prosta – nie wszystkie „twierdzenia o niemożności”, słynne kwantowe no-go theorems, są dla podróżnika w czasie wiążące. W szczególności podróżnik ten może, jak zobaczymy, skutecznie odróżnić nieortogonalne stany kwantowe, stwarzając krytyczne zagrożenie dla protokołów kwantowej kryptografii.
Oczywiście można uniknąć wszystkich związanych z podróżami w czasie paradoksów, wykluczając z góry możliwość takich podróży. Postępując w ten sposób, nie osiągniemy może „granic absurdu”, których się boimy, jednak pozostaniemy też z dala od granic naszej wiedzy, które wszak winniśmy próbować przekraczać”.
Serdecznie zapraszamy!
