Saszetki z tworzywa sztucznego uwalniają mikroskopijne cząsteczki do herbaty
Naukowcy z Uniwersytetu McGilla w Montrealu (Kanada) odkryli, że kubek herbaty może być zaprawiony sporą dozą mikro- i nanoplastików pochodzących z saszetek.
Wiele osób na całym świecie próbuje ograniczyć zużycie plastiku, ale niektórzy producenci herbaty idą w przeciwnym kierunku: zastępując tradycyjne papierowe torebki z herbatą plastikowymi. Naukowcy z Uniwersytetu McGilla w Montrealu (Kanada) odkryli, że kubek tego popularnego napoju może być zaprawiony sporą dozą mikro- i nanoplastików pochodzących z saszetek. Twierdzą jednak, że skutki zdrowotne spożywania tych cząsteczek przez ludzi są obecnie jeszcze nieznane.
Po pewnym czasie tworzywo sztuczne rozpada się na maleńkie mikroplastiki, a nawet jeszcze mniejsze nanoplastiki, przy czym te ostatnie mają mniej niż 100 nanometrów (nm) – dla porównania, ludzkie włosy mają średnicę około 75 000 nm. Naukowcy odnaleźli mikroskopijne cząsteczki w środowisku, organizmach wodnych i żywności, nie wiedzą jednak jeszcze, czy są one szkodliwe dla ludzi. Badacze zastanawiali się, czy torebki z tworzywa sztucznego mogą uwalniać mikro- i nanoplastiki do napoju podczas parzenia. Chcieli także zbadać wpływ uwolnionych cząstek na małe organizmy wodne, takie jak rozwielitki (Daphnia magna), które są organizmami modelowymi często stosowanymi w badaniach środowiskowych.
Aby przeprowadzić analizę, naukowcy zakupili cztery różne komercyjne herbaty zapakowane w plastikowe torebki. Przecięli saszetki, usunęli liście herbaty i umyli puste torebeczki. Następnie zasymulowali warunki parzenia, wrzucając puste saszetki do pojemników z wodą o temperaturze 95°C. Wykorzystując mikroskopię elektronową, zespół odkrył, że pojedyncza plastikowa saszetka w temperaturze parzenia uwalnia do wody około 11,6 miliarda mikroplastów i 3,1 miliarda nanoplastikowych cząsteczek w jednej filiżance napoju. Skład uwolnionych cząsteczek jest porównywany do oryginalnych torebek z herbatą (nylon i politereftalan etylenu) za pomocą spektroskopii w podczerwieni z transformacją Fouriera (FTIR) i spektroskopii fotoelektronowej promieniowania rentgenowskiego (XPS). Politereftalan etylenu, popularny PET, to termoplastyczny polimer z grupy poliestrów stosowany na masową skalę do produkcji włókien syntetycznych i butelek do napojów bezalkoholowych. Poziomy obecności cząsteczek nylonu i politereftalanu etylenu uwalniane z opakowania torebki są o kilka rzędów wielkości wyższe niż wcześniej zgłaszana ich ilość w innych produktach spożywczych.
Wstępna ocena ostrej toksyczności u rozwielitek pokazuje, że narażenie tylko na cząstki uwalniane z torebek spowodowało – zależne od dawki – skutki behawioralne i rozwojowe. Naukowcy twierdzą, że potrzebne są dalsze badania w celu ustalenia, czy tworzywa sztuczne mogą mieć negatywny wpływ na ludzi.
Opracowano na podstawie:
Plastic Teabags Release Billions of Microparticles and Nanoparticles into Tea
Plastic teabags release microscopic particles into tea
