Jesteś tutaj

Nazwisko Szymanowskiego sięga daleko poza polskie granice – znane jest na całym świecie. Mówi się, że jego wrażliwość muzyczna i emocjonalność w kompozycjach stanowi pomost między Chopinem a współczesnością. 

Wspomnienie swoich urodzin Karol Szymanowski obchodzi 3 października. Muzyk urodził się 3 października 1882 roku w Tymoszówce na Ukrainie.

Karol przyszedł na świat w rodzinnym majątku. Swoją przygodę z muzyką rozpoczął od pierwszych dźwięków wykonanych w domu na pianinie, pod okiem swojego ojca, Stanisława Bonawentury Mariana Korwin-Szymanowskiego. Z czasem nauka gry przeniosła się do szkoły muzycznej u Gustawa Neuhausa w Elizawetgradzie. Nie był wirtuozem, ale dzięki swojemu talentowi, który bezwarunkowo posiadał oraz umiejętnościom posiadał możliwość koncertowania, co było dla niego ważne nie tylko dlatego, by spełniać swe zamiłowanie do muzyki, ale głównie, by móc się utrzymać, zwłaszcza pod koniec życia, kiedy borykał się z problemami finansowymi. 

Podczas swojej muzycznej edukacji poznał Pawła Kochańskiego, Artura Rubinsteina, Grzegorza Fitelberga i Stanisława Ignacego Witkiewicza „Witkacego” oraz Stefana Żeromskiego. 

W 1905 roku Szymanowski wstąpił do Spółki Nakładowej Młodych Kompozytorów Polskich (założona w Berlinie). Dzięki niej zyskał pierwsze okazje do zaprezentowania swoich utworów w Warszawie i Berlinie – to zapoczątkowało jego karierę. 

W latach 1911 – 1914 twórca wiele podróżował. Był w Wiedniu i Włoszech, a przez Sycylię dopłynął do Afryki. Ta ostatnia stała się dla niego najsilniejszym źródłem inspiracji muzycznych. Powstały wtedy: Pieśni miłosne Hafiza op. 26, III Symfonia „Pieśń o nocy” op. 27, Pieśń muezina szalonego op. 42, cykl Metopy op. 29 i Mity op. 30.

Podczas I wojny światowej Szymanowski podróżował do Kijowa, Moskwy i Piotrogrodu. Ten czas poświęcał również na lekturę filozofii, historii i beletrystyki. Wpłynął on znacząco na rozwój psychoemocjonalny i intelektualny muzyka. 

Pod koniec 1919 roku Szymanowski zamieszkał wraz z rodziną w Warszawie. Jego głównym celem było wówczas odnowienie polskiej muzyki oraz uniezależnienie jej od wpływów niemieckich. Muzą dla jego twórczości była muzyka francuska i rosyjska. 

Karol Szymanowski udzielał się również publicystycznie. Wiele pisał o fryderyku Chopinie i stylu narodowym, pisał o tradycji i nowoczesności w muzyce, a także o jej znaczeniu dla polskiej społeczności. Nadal wiele podróżował, odbył podróż aż do Ameryki. Jeździł również po Polsce, poznając kraj.

Organizm Karola, po częstych podróżach był bardzo wycieńczony. Szymanowski zapadł na gruźlicę, z której nie zdołał się już wyleczyć.

Kompozytor zmarł 29 marca 1937 roku w Lozannie. Został pochowany w Krypcie Zasłużonych na krakowskiej Skałce.

Tekst sporządzono na podstawie:
https://culture.pl/pl/tworca/karol-szymanowski
https://muzykotekaszkolna.pl/wiedza/kompozytorzy/szymanowski-karol-1882-1937
https://portalmuzykipolskiej.pl/pl/osoba/493-szymanowski-karol

Karol Szymanowski w kapeluszu