Przystanek nauka - portal Uniwesytetu Śląskiego w Katowicach

Ostatecznym odniesieniem dla antropologa jest zawsze praktyka terenowa. Przynajmniej od lat 60. XX wieku coraz częściej zaczyna się podkreślać, że nie ogranicza się ona tylko do prowadzonej obserwacji, ale łączy się z nią także większe lub mniejsze zaangażowanie, współtworzenie, przekształcanie oraz przeżywanie przez podmiot badawczy opisywanej rzeczywistości kulturowej. W dzisiejszym świecie nikt już nawet nie próbuje udawać, że osoba badacza / badaczki w tzw. terenie jest przeźroczysta oraz że jej obecność nie pozostaje bez wpływu na to, co jest badane lub opisywane. Wielość paradygmatów, zwrotów i koncepcji badawczych wymaga od naukowców nieustannego myślenia na nowo o roli antropologa i praktyce antropologicznej. Dynamika przemian współczesnego świata, sfery polityki, ekonomii, kwestii socjalnych oraz wielu innych obszarów aktywności ludzkiej nie pozostają dla badających je podmiotów obojętne, co nieraz przekłada się na ich zaangażowanie się w zmianę badanej rzeczywistości.

Dlatego podczas obrad będzie okazja przyjrzeć się na nowo roli antropologów w terenie, skupiając się wokół kilku wątków czy obszarów tematycznych:

• Tereny nieswoiste – zacieranie się tradycyjnych terenów antropologicznych.
• Antropologia jako polityka – przemyślenie uwikłania antropologa w procesy polityki, rozumianej jako kształtowanie rzeczywistości kulturowej.
• Antropologia kulturowa a edukacja międzykulturowa – związki, inspiracje i konsekwencje.
• Teoretyczne konteksty antropologii zaangażowanej.
• Praktyka antropologiczna jako performance i performance jako praktyka antropologiczna.
• Antropologia-ekonomia-polityka – analiza relacji pomiędzy ekonomią i kulturą w szerokim sensie.
• Praca kognitywna – praca antropologa – antropologia w badaniach rządowych, organizacji pozarządowych i badaniach komercyjnych.
• Nowe ruchy miejskie, wiejskie i praktyka antropologiczna.