100-lecie Międzynarodowej Unii Astronomicznej
28 lipca 1919 roku powstała Międzynarodowa Unia Astronomiczna (ang. International Astronomical Union) – międzynarodowa organizacja zrzeszająca zawodowych astronomów.
MUA powstała w 1919 roku w wyniku połączenia różnych międzynarodowych projektów, m.in. Carte du Ciel, Unii Słonecznej (Solar Union) i Międzynarodowego Biura Czasu (fr. Bureau International de l'Heure). Pierwszym prezydentem MUA był Benjamin Baillaud. Międzynarodowa Unia Astronomiczna koordynuje działalność badawczą w dziedzinie astronomii na świecie, organizuje kongresy generalne, sympozja i inne konferencje specjalistyczne, prowadzi działalność wydawniczą i informacyjną (np. telegramy o nowych odkryciach). Zorganizowana jest w 37 komisjach specjalistycznych grupujących się w 12 zespołach.
Unia posiada wyłączne prawo do nadawania nazw nowo odkrytym ciałom niebieskim oraz nazywania tworów powierzchniowych na nich występujących. Zajmuje się tym Grupa Robocza ds. Nomenklatury Systemu Planetarnego (ang. Working Group for Planetary System Nomenclature).
Polska przystąpiła do MUA w 1922 roku, obecnie do organizacji należy około stu polskich astronomów. Kilku najwybitniejszych z badaczy zostało też wybranych na 6-letnią kadencję wiceprezydentów Unii. Byli to: Tadeusz Banachiewicz (1932–1938), Eugeniusz Rybka (1952–1958), Wilhelmina Iwanowska (1973–1979) oraz Józef Smak (1991–1997).
