Jesteś tutaj

Naukowcy badają zmiany środowiska arktycznego z wykorzystaniem nowoczesnych metod i narzędzi | fot. Joanna Tuszyńska
29.10.2020

Spitsbergen w czasach pandemii

W okresie letnim co jakiś czas dochodzi do odłamywania się kolejnych gór lodowych. Jest to jeden z procesów prowadzących do zmniejszania się objętości lodowców, które uchodzą bezpośrednio do morza. Znakomitym przykładem jest Lodowiec Hansa, jeden z najlepiej poznanych obiektów tego typu przez polskich naukowców.

– Widok jest niezwykły. Obserwujemy z bezpiecznej odległości, najczęściej z morza, jak te ogromne masy lodu odrywają się i wpadają z hukiem do wody. Na tym właśnie polega...

Tiniteqilaaq, Grenlandia. Zdjęcie autorstwa Jean-Christophe André z Pexels.
30.09.2020

Arktyka nie była tak ciepła od 3 milionów lat

Dane, które prezentuje Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatycznych (Intergovernmental Panel on Climate Change, IPCC – jednostka utworzona przez ONZ) są niepokojące. Nigdy w ludzkiej historii i prehistorii ilość dwutlenku węgla w atmosferze nie była tak znacząca. Ostatni raz CO2 w takim natężeniu – około 412 jednostek ppm (parts per milion), czyli 0,0412 objętości ziemskiej atmosfery – był 3 miliony lat temu, czyli w epoce pliocenu, przed rozpoczęciem epoki lodowcowej.

Zdaniem...

Solfatara di Pozzuoli, źródło: Wikipedia https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Campi_Flegrei.JPG#/media/File:Campi_Flegrei.JPG)
11.09.2020

Bakterie żyjące na wulkanach żywią się jonem amonowym

W okolicach Neapolu, po drugiej stronie miasta niż słynny Wezuwiusz, znajdują się potężna kaldera, czyli zagłębienie powstałe w wyniku eksplozji wulkanicznej. Miejsce to znane jest jako Pole Flegryjskie i jest śladem po potężnym wybuchu, który miał miejsce około 40 tysięcy lat temu, doprowadził do czasowego globalnego obniżenia temperatury o 1-2 stopnie i być może był odpowiedzialny za wyginięcie neandertalczyków w Europie. Częścią tej kaldery jest Solfatara di Pozzuoli, wciąż aktywne źródło...

Strony